دیوارهای عایق صوت

دیوارهای عایق صوت، سازه ای است که با هدف کاهش انتقال صوت از منبع صوت، احداث می شود. این سازه ها طیف وسیعی از وسایل و روش ها، از عایق بندی صوتی ساختمان ها و روش های کاهش سر و صدا گرفته تا استفاده از پوشش محافظ شنوایی برای افرادی که در معرض سر و صدای شدید قرار دارند، را در بر می گیرد. انواع صداگیر ها شامل دیوار ها، خاکریز های زمینی، ترکیب خاکریز و دیوار، درختکاری و یا ترکیب خاکریز و کاشت درخت است. ساختمان های طویل از قبیل پایانه نیز می توانند موانع صوتی موثری به حساب بیایند.

احداث این سازه های قوس دار در دنیا بسیار مرسوم است خصوصا در اطراف مراکز حمل و نقل مانند اتوبان ها، باعث کاهش آلودگی صوتی ناشی از تردد اتومبیل ها به ساختمان های اطراف می شود. ساز و کار ویژه و در عین حال ساده بودن این حایل ها باعث شده است که این دیوار ها به عنوان یکی از عوامل مهم کاهنده صوت در شهرسازی دیده شوند.

برای آنکه صداگیر ها یا موانع صوتی بتوانند موثر باشند، باید خط دید بین منبع و دریافت کننده صوت را قطع کنند. یعنی به عبارتی ارتفاع صداگیر باید متناسب و بالا تر از منبع انتشار صوت باشد. حداکثر کارایی صداگیر زمانی پدید می آید که صداگیر به جای قرار داشتن در وسط فاصله منبع و دریافت کننده، در نقطه ای نزدیک به منبع صوتی و یا دریافت کننده صوت قرار داشته باشد چرا که قبل از انتشار صوت در ارتفاع و  عرض، آن را می شکند. صداگیر هایی که تنها خط دید را قطع می کنند، عمدتا باعث حدود 5 دسی بل کاهش سر و صدا می شوند و صداگیر های بلند تر قادر به کاهش بیشتری هستند.